27 Mayıs İhtilalin Mağdurlarından Mbk Üyesi Ahmet Er Ne Dedi?

27 MAYIS İHTİLALİN MAĞDURLARINDAN MBK ÜYESİ AHMET ER NE DEDİ?
ARAŞTIRMACI YAZAR:ALPEREN GÜRBÜZER
Ahmet Er 27 Mayıs ihtilali akabinde meşhur 14’ler denilen MBK üyelerinnden sürgüne gönderilenlerden. Sürgün sonrası Türkiye’ye geldiğinde Alparslan Türkeş’le beraber uzun yıllar ülkücü hareketin içinde mücadele vermiş bir gönül adamı. Daha sonrada Muhsin Yazıcıoğlu Başkanlığında yola devam eden bir dava eri. Bakın Bu gönül insanı Seyda Hz.leri için ne diyor.Hep birlikte izleyelim:

”MENZİL DERGÂHI İMAN VE
MUHABBET SOFRASIDIR”

Yılını tam hatırlamıyorum. Bir gün mânâda bir büyük zât atının arkasına beni bindirdi. At havada uçuyordu ve mevcut atlardan farklı bir yapıya sahipti. Büyük zatın elinde kırbaç olarak büyük bir çınar ağacı vardı. Havada bir müddet seyrettikten sonra yere indik. Atı başıboş bıraktık. Derken yanımızda yardımcısı zuhur etti. Yardımcıya sordum. Bu at başıboş bırakılırsa kaçmaz mı dedim. Cevap verdi. O da bizim gibi tayyi mekandır… Yan yana yürüyoruz. Kendilerine sordum. Türk milletinin kurtuluşunu müjdeleyebilir miyiz? Cevap verdi. Bu arada tahta bir direğin dibine oturduk. Bana üç sual sordu. Bunlardan bir tanesi şuydu.. ”Maksadın nedir?..” Türk İslâm Medeniyetini zamanımızda yeniden inşa etmektir. Cevabı beğendi ve başını eğerek tasdik etti. Bu mânâdan bir müddet sonra Menzil’e gittim. Seyda (K.S.) Hazretleri ile ilk defa tanışıyordum. Mânâ aleminde atın arkasına beni bindiren O idi. Soru soran da O idi. Tanışmamız böyle oldu. Bilahare zaman zaman yanlarına uğradım. Vefatından bir hafta önce de Afyon’da görüştük. Sohbetinden aldığım ilginç satırlar şunlardı.
”Biz Hıristiyan aleminden korktuğummuz kadar Allah’tan korksaydık bu milletimize yeterdi”. Vefatından sonra da Seyyid Abdülbaki (k.s.) Hazretleri, Seyyid Fevzeddin (k.s.) Hazretleri’ne ve aile-i saadetlerine, kıymetli zatlara başsağlığında bulundum. Kendilerini mânâ aleminde birkaç defa daha gördüm.
1992 yılı Hac seferinde Mekke’de 13 hacı ile halifelerinden Molla Yahya Hazretleri başta olarak Seyyid Muhammed bin el Maliki Hazretleri tarfından kabul olunduk. Sohbetten sonra ”Muhammed Raşid Hazretlerine selâm söyleyin bana hususi duada bulunsun” dedi. Kendilerine bu selam sağlığında iletilmiştir.
Bugün çeşitli bölge ve çeşitli gençlik kesiminde birçok kişi Seyda (k.s.) Hazretlerinin sofisi olmuştur. Bu dergâhın genel vasfı şudur. Büyük bir iman ve muhabbet sofrasıdıdr. Millî ve manevî değerlerle süslü gençliğe büyük teveccüh ve tasarruf ettiğini mânâda da, zahirde de müşahede ettim. Osamanlı’nın çöküşü ile kapanan mânâ ehlinden istifade, bugünkü genç kuşak tarafından tekrar başlatılmıştır.
Şu anda vefatından sonra halifelik makamında bulunan Hakk dostlarının faaliyetleri ile inşallah yeni İslâm medeniyetlerinin doğmasında, gelişmesinde manevî bir ışık olarak yol gösterecektir.

MÜRŞİD-İ KÂMİL

Söze Allah’ın (C.C.) adı ile başlarız. Elestü bi Rabbiküm. Cenab-ı Hakk Kalû Belâ’da kullarına böyle sesleniyordu. Ben sizin Rabbiniz değil miyim?
Beli, bütün ruhlar bu ilahi hitaba evet diye cevap verdiler. Bu adem oğlunun hayatında yaptığı ilk ve en büyük, en şerefli mukavele idi.
Hani Rabbin adem oğullarından onların sırtlarında zürriyetlerini çıkarıp kendilerini nefslerine şahit tutmuştu: ”Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” demişti. Onlar da evet (Rabbimizsin) şahit olduk demişlerdi. (İşte bu şahitlendirme) kıyamet günü ”Bizim bundan haberimiz yoktu” demememiz içindi.
Ayette ”Daha evvel ancak atalarımız (Allah’a) şirk koşmuştu. Biz de onların ardından (gelen) bir nesiliz. Şimdi o batılı kuranların işlediği (günahlar) yüzünden bizi helâk mı edeceksiniz?” demememiz içindi.
Merhum Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır bu ilahi mukavele ile ilgili şu beyanda bulunuyor:
”Bu mukavele ve bu misak-ı fitri beşerin mebde-i dinisi, mebde-i medenisi, mebde-i hukukisi, mebde-i içtimaisidir.” Evet Cenab-ı Hakk bu mukavele ile yetinmemiş kullarını irşad için bu ilahi mukaveleyi (anlaşmayı) hatırlatan ve rahmetinin müjdelileri, azabının habercileri olmak üzere dünyamıza yüz yirmi dört bin peygamber göndermiştir. Bütün peygamberler kavimlerine ilahi mukaveleyi hatırlatmışlar ve, ”ey kavmim Allah’a kulluk edin, sizin O’ndan başka tanrınız yoktur” diye seslenerek ortak çağrıda bulunmuşlardır. Ve nihayet Resulü Kibriya, Hatemül Evliya, Hatemül Mürselin Fahri Kainat efendimiz bütün insanların ve cümlenin peygamberi ve son haberci olarak dünyayı ve kâinatı şereflendirdi. Böylece hak dini Kur’an’ı ile Hak geldi” batıl gitti. Ahlâk ve din tamamlandı. Sevgili Peygamberimiz son peygamberdir. Ancak Sevgili Peygamberimizin (S.A.V.) varisleri olan Veliler, hak dostları kıyamete kadar devam edecektir. İşte aziz Seydamız merhum Seyyid Muhammed Raşid Erol Hz. sevgili Peygamberimizin varislerinden biri, Veliyi Kebir, Mürşidi Kâmil, hak dostu bir büyüğümüz idi. 1992 yılında Hac gazasını ifa ederken Mekke-i Mükerreme’de Yahya Molla Efendi Hz. ile beraber onüç arkadaş (Ömer Özkan da vardı) Seyyid Muhammed bin El Mekki Hz. ziyaret etmiştik. Kendileri ehl-i sünnet vel cemaatı savunan bir maneviyat ve cihat ehli idi. Adeta bir İdris-i Bitlisi idi. Bizlere döndü ve dedi: ”Kardeşim Muhammed Raşid’e selam söyleyin benim için hususi dua buyursun” (Bu rica ulaştırılmıştır). Seydamız dünyada gerçek hürriyetini tadını, lezzetini tadanlardan biri idi. Öyle ya insan, imanı ve ahlâkı derecesinde hürdür. İnsan Allah’a kulluk şuuruna ermedikçe, kula kul olmaktan kurtulmadıkça beşeri münasebetlerde korku ve menfaat çemberini kırmadıkça, ihlas ve Allah rızasını hayatımızın bütününe hakim kılmadıkça kısacası Allah’ın ipine sarılmadıkça geçek hürriyete ulaşamaz.
Mahdumu alîleri Fevzettin Hz. naklettiler: Seydamız buyuruyor ki Fevzettin
bir kağıt kalem getir yaşımı hesap edelim. Hesap ettim. Altmış üç çıkıyordu. Hissettim ki altmış üçü geçmek istemiyordu. Altmış dört dedim. Yanlış hesap ettin bir daha hesap et. Altmış üçü geçmemesi lâzım dedi. Şeyh Ahmet Yesevi Hz. de sevgili Peygamberimiz (S.A.V.) altmış üç yaşında irtihal buyurdukları için ömrünün altmış üç yaşından sonraki bölümünü çilehanede geçirmişti. Seydamız da dünyadan altmış üç yaşında göç etmiştir. Vefatından iki hafta önce Afyon’daki bir sohbetinde ifade buyurdular ki, ”Eğer hıristiyanlıktan ve yabancı devletlerden korkulduğu kadar Allah (C.C.) ‘tan korkulsaydı milletçe ve devletçe içinde bulunduğumuz sıkıntılara düşmezdik”
Kendileri hayatta iken bir mânâ aleminde sordum: ”Kurban, Türk milletinin ve İslamiyetin yükselişini milletimize müjdeleyebilir miyiz?
Türk-İslam medeniyetinin doğuşunu milletimize müjdeleyebilir miyiz?
MÜJDELEYEBİLİRSİNİZ” diye cevap buyurmuşlardı.
Bir Ramazan ayı içinde de sabaha karşı fakir haneyi şereflendirdiler ve şunları ifade ettiler:
”Sizler şimdiye kadar Şaban’ın (Büyük bir ihtimalle Şaban Veli Hz. olabilir) tasarrufunda idiniz. Şimdi hepiniz benim tasarrufumdasınız” müjdesini verdiler.
Dünyada en çok meşakkat çekenler peygamberler, veliler ve onların yolundan yürüyenlerdir. Veliy-i Kebir, Mürşid-i Kâmil Seydamız bu gerçekten nasibini almış, sürgünlere, takiplere, suikastlere muhattap olmuş fakat bütün bunlar irşadı engelleyememiştir. Ne mutlu o irşatlardan nasibdar olanlara.

Ahmet ER